اختلالات هیپوتالاموس

اختلالات هیپوتالاموس عامل حدود ۳۰% تا ۳۵% موارد آمنوره ثانویه و ۵% تا ۱۰% آمنوره اولیه بوده و مشخصه تمامی آن ها وجود حالت هیپو گونادیسم هیپوگونادوتروپیک است (کاهش FSH و LH و تغییر الگویی ترشح GnRH).

یکی از شرایط لازم برای یک سیکل قاعدگی طبیعی ترشح ضربانی GnRH است که تحت تآثیر متقابل و همکاری نوروترانسمیترها و استروئیهای جنسی محیطی تنظیم و کنترل میشود. اپوئیدهای اندروژن،هورمون های آزاد کننده کورتیکوتروپین (CRH)،ملاتونین و گاما-امینوبوتریک اسید (GABA) موجب مهار ترشح GnRH می شوند ودر مقابل کاته کولامین ها،استیل کولین و وازواکتیو محرک روده ای (VIP) موجب تحریک پالس های GnRH می شوند. اما دوپامین و سروتونین اثرات متغییری دارند. بیماری های مزمن ،سوء تغذیه،استرس،اختلالات سایکوتیک و ورزش موجب مهار پالس های GnRH و در نتیجه اختلال قاعدگی می شوند. بسیاری از تغییرات هورمونی نیز می توانند موجب اختلال در ترشح GnRH و در نتیجه اختلال قاعدگی شوند. هیپرپرولاکتینمی،بیماری کوشینگ ( فزونی ACTH)،آکرومگالی (فزونی CH) و افزایش هورمون های هیپوفیز موجب مهار ترشح GnRH می شوند.